Irak’ın siyasi şartları uygun olmadığı için gizli kalsınlar diye 2003 önce mücadele veren bütün dava insanları mücadelelerini gizli yürüttüler , Toplumumuzun Lideri Ata Hayrullah liderimiz Necdet Koçak zamanın Ateş sönmezi ( Kerkük vakfı başkanı izzettin Kerkük) ve nice adları zikir edilmeyen adsız kahramanlar ve bu makaleyi onlara ithaf ediyorum.
Her toplumun halk kahramanları ve de milli kahramanları vardı. Bu halkların, milletlerin önde gelenlerinin, liderlerinin sergiledikleri kahramanlıkları, aynı toplumun veya düşman toplumların aydın yazarları tarafından tarihe mal edilmek üzere saati saatına, günü gününe kaydedilir. Elbette kaydedilmeyenler de olabilir, ister kaydedilenler olsun, ister kaydedilmeyenler olsun bu adız kahramanlar halk dilinde efsaneleşerek nesil den nesil e anlatılarak masallaşır. Hiç kuşkusuz bu kahraman liderlerin başarısının arkasında kimi adsız kahramanlar da vardır.
Uzun zamandan beridir özellikle 2003 ten sonraki özellikle genç adsız kahramanlar hakkında bir şeyler yazmak arzusundaydım, zira bu gönüllü kahramanların bir çoğuna yürüyüşte, bayrak asmada , boykota ve milli organizasyonlarda ve de toplum yararına birçok değişik mahfilde yarıştıklarına şahitlik ettim.
Peki bu adsız kahramanlar ne yapar?
Bana göre her planın her eylemin ve de her türlü milli faaliyetlerinin perde arkasında rolleri azımsanmayacak kadar büyük olan bu fedakar adsız kahramanlar vardır. Bu adsız kahramanlar olmazsa, ne bir milli haykırış ne de bir sosyal faaliyetin başarı kazananması mümkün olmaz. Bunlar bir karşılık beklemeden, partilerin vakıfların derneklerin her türlü faaliyetlerinde hizmette koşarlar ama kendilerinden söz ettirmezler. Afiş, resim, döviz asma yarışına kapılırlar, milli bir varlığın muhafazası için sabaha kadar nöbet tutarlar, yemek dağıtırlar, fuarlarda görev alırlar, sokak ve caddeler de bayrak asarlar faaliyetin resimlerini çekler ama kendileri o resimlerde yokturlar ve ve ve ……. bütün bunları yapan onlar adlarından söz edilmedi diye hiç bir şikayete bulunmazlar. Elbette yaptıklarının bir karşılığı vardı bunu toplumun ve Allah’ın rızasını kazanmak için yaparlar.
Baştakiler, başkanlar veya tanınan kişiler onlarda şüphesiz değerli zatlardır ama onlar toplum tarafından tanınmıştır fotoğrafları her yerde görülür, televizyona çıkarlar, devlet adamları yanında görünüp fotoğraf çekerler, her toplantıda onlardan söz edilir, toplantı yönetirler, yürüyüşten başta olurlar, nutuk çekerler, onlar her toplantıda adlarından söz edilir ve bu önemli şahsiyetler bu şekilde toplumdan karşılık görüler, peki ya adsız kahramanlar ne özel olarak fotoğraflarını çeken var nede toplantılarda onurlandırılıp yaptıklarından söz ederler. Onlar hizmet eder, çünkü gönüllüdürler
Yazımı yaşanan örneklerle süsleyelim…
İşte bir örnek
Aşağıdaki resme bakın Türkmen toplumun lideri olan ata Hayrullah’ın anıtını önemli bir gün için hazırlıyorlar, hazırlayanlar başkanları ve adsız genç kahramanlardır . Bu görünen adsız kahramanları anlatmaya hacet yok sakın olan bunların işsiz güçsüz olduğunu düşünmeyim bunların hapsi okumuş ya lise yada üniversite öğrencisidirler gerçi işçi de olsalar fark etmez.
Bu da başka örnek; Türkmeneli deki gençler, o gönüllü adsız kahramanlar yaptıkları karşılıksız fedakarlık bazı zaman örnek olsunlar diye başkanları ile cadde temizlemeleri . Bu adsız kahramanlara kim bravo dedi veya plaket verdi veya onlarla röportaj yaptı veya yanlarında durup resim çekti.
Bir önek daha T.Ö.G.B binasını yine terör kurşun yağdırdı ama kahraman adsız gençler toplumumuzu milli olan secime çağırmak için ev ev dolaşıyorlar. Acaba resimde olanlar adlarını biliyor musunuz ?
Birde bu ve başka gençler Türkmen okulunu terör laneti sonucu okul her şeyi alt üst olmuş gönüllü kahramanlar bu okulu düzeltmesi, temizlenmesi ve tamirini üstlenerek geleceğimiz olan çocuklarımız için hazırladır.
Bu resime bakın yüzleri bile belli değil korkusuzca bayrağını astırıyor hemde Türkmenelide hemde güvenliğin kötü olduğu zamanlar, kim bizi tanıtıyor caba der gibi? Ama hizmet tanıtılmak istemez.
Çok sevdiğim dostum kardaşlıkta ( kardaşlık Temmuz – Eylül 2012 sayı 55 ) yayınlanan bir makalesinde
Türkmen Diasporası Gereksiz Mi? Diye dışarda yaşayan sivil kuruluş başkanlarından anlatı ve onlar önemli dedi ve Türkmeneli için çok şey yaptılar dedi ve adlarını verdi , bende kabul ediyorum , peki adsız kahramanlar Türkmen Diasporasında hiç mi rolü yok mu? Bu kahramanlar olmasaydı adları geçen başkanların başarı olmaları mümkün olabilir miydi?
Aşağıdaki örnek resme bakınız bu adsız kahraman gençlere , tâ kekrkük’ten İstanbul’a bir haftalığa ( DÜNYA HALK OYUNLARI FESTİVALİ 01-09.2013 ) için geldiler boy gösterdiler başarılar sergilediler başkan Mardin Kökkaya ve yardımcısı Haydar bey ve Türkmeneli’den Dakuk folklor ekibi lise gençleri bir hafta boyunca gösteri yaptılar ve Türkmenelini tanıtılar.
Peki Kim onların bu hizmetine tanıklık etti? kim bunlara plaket verdi? hangi sitede yayınlandı? acaba bunların başarısı Türkmen Diasporası değiller miydi ?
Dışarda olan festivaller Irak ve Türkmen bayrağını sallayarak katılmaları ve yürüyüş yapmaları yürüyüşü hazırlayan ve yürüyenler adsız kahramanlardır kabul ederim . İş te bir örek daha Aşağıdaki resim Türkmeneli dışında bizi tanıtıyorlar bunlar adsız kahraman Türkmen gençleridir .
Ve bir başka örnek doktora öğrenci genç, gönüllü olarak posta işlerinden, dergilerin dağılmasına, makalelerin yazılmasında bıkmadan usanmadan bu işlere gönül vermesi. Bütün bunları içten yapması ve bu işler için her hangi bir karşılığı olmadan kendiliğinden bunları gönüllü olarak yapması ibretle ders alınması gereken bir örnektir.
Bir başka önekle adsız kahramanların hikayesinden bire bir yaşadım ( Türkmen katliamına son ) İstanbul’da yürüyüş yapıldı, bu tarihi yürüyüşte herkes kendi resmini hatıra olsun diye çekti: Birde dernek için resim çeken bir adsız kahramanla olan diyaloğuma hiç unutmam. Bu adsız kahraman dernek için çektiği resimlerin hapsini panoda yayınlanmıştı o resimlere bakıyordum kendisi de yanımda duruyordu ona sataştım dedim ki siz yürüyüşte var midin, dedi tabi bu resimleri ben çektim dedi, nasıl olur sen resimlerde yoksun ispatın ne dedim, dedi ki bak bu resime, baktım resimde kalabalık ve sayın Kemal Bayatlı federasyon başkanı Irak konsolosluğu önünde bildir okuyor dedim ne var bunda sen neredesin dedi ki Kemal beye mikrofonu uzatan ve tutan benim sadece elim gözüküyor dedi , onlarca resim arasında sadece elin resimi var . İşte yazımın özeti bu ve adsız kahramanların hikâyesi bu. Örekler çoktur yazmadığım o adsız kahramanların hikayelerini kitaplar haline gelir .
Gizli adsız kahramanlar hakkında saygı değer yazarlarımız haklarında yazdıkları yazıları mevcuttur ( mesela Kardaşlık dergisinde genellikle Suphi Saatçı Ağabey tarafından adsız kahraman hakkında yazıları takip edebiliriz )
Bütün gönül elçileri olan adsız kahramanlar hep gönlümüzdesiniz ve bilin ki kul bilmezse halik bilir. Hapsinize sevgi ve saygılarım, Allaha emanet olun
Kardaşlık Dergisi Sayı 65
